Φοβάσαι,καθώς η σιγουριά μιας αγκαλιάς πετά μακρυά σου.Απομακρύνθηκε.Ο παγωμένος αέρας που δημιούργησε ο βρόντος της πόρτας που κλείνει μαστίγωσε το υγρό από δάκρυα πρόσωπό σου...
Σιωπή.Ηρεμία.Δεν ξέρεις γιατί, μα αρχίζεις και τρέμεις. Σκέφτεσαι.Τον σκέφτεσαι... Διάφορες στιγμές της κοινής σας διαδρομής περνούν από το μυαλό σου. Ανεξάρτητες. Σου αφήνουν ένα σιωπηλό χαμόγελο... Σκέψεις στροβιλίζουν στο μυαλό σου και μία λέξη βγαίνει από τα χείλη σου. Μια λέξη που περιγράφει το φόβο σου: << Βιάστηκα>>.
Μόνη στέκεις...Πληγωμένη καρδιά. Ιδρωμένα χέρια. Στεγνά μάτια. Ζαλίζεσαι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια