We've moved!


Μετακομίσαμε!
To bitiboukou (aka ένα ακόμα blog) ζεί πλέον σε άλλο σαιτ. Όλα τα καινούργια άρθρα θα ανέβουν στο bitiboukou.com

Υπάρχουν πολλά καλά πράματα για διάβασμα εδώ όμως, οπότε take a look.

Τα λέμε στην άλλη πλευρά.

-Άνι

16.2.13

Home sweet home!!

Πόσο ωραία είναι να γυρνάς σπίτι σου... Πόσο ωραία είναι να γυρνάς σπίτι σου και να αντικρίζεις τα γνώριμα πρόσωπα που τόσο αγαπάς και νοιάζεσαι... Πόσο ωραία είναι να γυρνάς σπίτι και να βλέπεις ότι όχι μόνο έχουν αλλάξει τα πράγματα, αλλά έχουν αλλάξει προς το καλύτερο!
Όχι δεν είμαι τρελή, λέω αυτό που βλέπω και βλέπω ότι παρόλο που ζούμε σε μία χώρα που πάει από  το κακό στο χειρότερο, οι άνθρωποι μέσα σ΄αυτή τη σαθρή κοινωνία έχουν έρθει πιο κοντά, και ζουν μικρά πράγματα που παλιότερα περνούσαν απαρατήρητα και χάνονταν στο χρόνο...
Δεν λέω με θλίβει το γεγονός ότι κατεβαίνεις στο κέντρο του Βόλου και βλέπεις μια ερημωμένη πόλη. Ο κόσμος έχει κλειστεί στα σπίτια του και η πόλη έχει αδειάσει... Περπατάς στην Ερμού, τα γνώριμα μαγαζιά που σε πήγαινε η γιαγιά και η μητέρα σου να ψωνίσετε, αν δεν έχουν κατεβάσει ρολά, έχουν χαμηλωμένα φώτα και οι ιδιοκτήτες τους σβησμένα χαμόγελα... Είναι λυπηρή η κατάσταση και θλίβομαι που βλέπω αυτές τις ραγδαίες αλλαγές στη ζωή μιας πόλης σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα...
Απ'την άλλη, βλέπω ότι οι οικογένειες έχουν δεθεί περισσότερο μεταξύ τους. Κάθονται όλοι μαζί στο τραπέζι και απολαμβάνουν το πιάτο της ημέρας! Ενώ πριν από λίγα χρόνια κάτι τέτοιο αποτελούσε σπάνιο θέαμα,μονάχα ίσως ένα κομμάτι της ρουτίνας της Κυριακής... Κάθονται μαζί τα Σαββατόβραδα και απολαμβάνουν με σπιτική πίτσα μια καινούρια ταινία στο Ιντερνετ και εξοικονομούν έτσι τα χρειαζούμενα της εβδομάδας! Η ζωή έχει γίνει πιο οικογενειακή και λιγότερο ατομική και μοναχική... Ξαναγυρνάμε σε μια πιο ανθρώπινη Ελλάδα, όχι από την άποψη του κοινωνικού κράτους πρόνοιας, γιατί κάτι τέτοιο ουδεμία σχέση έχει με την εξαθλίωση που προκαλεί το κράτος μας στους πολίτες του, αλλά σε μία Ελλάδα όπου οι οικογένειες δένονται περισσότερο, δεν απομακρύνονται,συμπορεύονται και αφουγκράζονται... Τα "παιδιά" της Ελλάδας μαθαίνουν να αναγνωρίζουν την αξία και τη σπουδαιότητα των "μικρών" πραγμάτων στη ζωή, και να μην τα προσπερνούν χάνοντας έτσι εκατομμύρια "φωτεινά άστρα" στιγμών στο διάβα του χρόνου και της πορείας της ζωής τους...
Πείτε με ρομαντική, ή όπως αλλιώς επιθυμείτε, η γνώμη μου όμως είναι αυτή. Όσοι διαθέτουν την στοιχειώδη εξυπνάδα και την απαιτούμενη διορατικότητα και ευαισθησία κατανοούν απόλυτα τα λεγόμενα μου. Στην Ελλάδα που διαβιούμε τούτη την ώρα, δεν μπορούμε να περιμένουμε μεγαλεία και ανέσεις πρωτύτερων εποχών. Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα. Αυθαίρετες και ανούσιες πολιτικές χρόνων πολλών οδήγησαν εκεί και η κατάσταση απουσία ικανής και δίκαιης πολιτικής δεν θα τερματίσει ούτε θα απαλύνει τούτο το σαθρό σύστημα διακυβέρνησης.
Έτσι γίνεται όταν επαναπαύεσαι, σταματάς να σκέφτεσαι και δεν παράγεις έργο. Οι "βολεμένοι" αν έχουν κατανοήσει την έκταση του προβλήματος, γιατί ακόμη πιστεύω ότι πάρα πολλοί Έλληνες δεν έχουν καταλάβει την πλήρη έκταση του προβλήματος είτε γιατί τα "αποθέματα" καλά κρατούν είτε γιατί το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο βάζει στη σκέψη στεγανά... Όχι, πολιτικά ταγμένη δεν είμαι πουθενά! Έχασα την πίστη μου στο πολίτευμα και τους εκπροσώπους του ,πριν μου δοθεί το δικαίωμα ψήφου. Απλά έχω μάτια και βλέπω, βλέπω ότι οι συνομήλικοι μου και η γενιά μου στην πλειοψηφία τους νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους και για την καλοπέραση τους. Είναι άκρως προκλητικοί στον τρόπο ζωής τους στην εποχή που ζούμε. Δεν ξέρω σε πια κατηγορία ανήκουν οι οικογένειες τους και το πλαφόν του οικονομικού τους εισοδήματος ή το πλήθος των περιουσιακών τους στοιχείων, αλλά αυτό που βλέπω είναι ότι παρόλο που είναι άνθρωποι που δεν έχουν δουλέψει ούτε μία μέρα στη ζωή τους και δεν έχουν κουραστεί να βγάλουν ούτε μία δραχμή στη ζωή τους έχουν πάρα πολλές απαιτήσεις! Αχ λέω ακόμα δραχμή, τι ωραίο νόμισμα που ήταν η δραχμή αν και ήμουν μόλις 10 χρονών όταν άλλαξε το νόμισμα, ακόμα αναπολώ τις ωραίες στιγμές της εποχής της δραχμής. Όλα ήταν πιο "γλυκά" τότε...
Πίσω στο θέμα μας. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ακόμα εν καιρώ κρίσης οι ανισότητες συνεχίζονται. "Λεφτά υπάρχουν", ναι αλλά στα χρηματοκιβώτια ολίγων! Ο κόσμος πεινάει. Πλέον στα σκουπίδια ψάχνουν και Έλληνες, ζητιανεύουν, κλέβουν από τα σούπερ-μάρκετ, μικρά παιδιά πεινάνε και λιποθυμούν στο σχολείο από την πείνα, οι νέοι ανήμποροι να βρουν δουλειά καθώς όλες οι επιχειρήσεις κλείνουν ξενιτεύονται, φοιτητές παρατούν τις σπουδές τους γιατί αναγκάζονται να δουλέψουν, άνθρωποι πεθαίνουν από ιάσιμες ασθένειες λόγω έλλειψης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης! Είναι αυτή η Ελλάδα που θέλατε κύριοι Βουλευτές; Αν ναι, μπράβο σας γιατί τα καταφέρατε! Καταφέρατε να κάνετε ότι δεν μπόρεσαν οι Γερμανοί από μόνοι τους, να μας "φάτε" ζωντανούς!