We've moved!


Μετακομίσαμε!
To bitiboukou (aka ένα ακόμα blog) ζεί πλέον σε άλλο σαιτ. Όλα τα καινούργια άρθρα θα ανέβουν στο bitiboukou.com

Υπάρχουν πολλά καλά πράματα για διάβασμα εδώ όμως, οπότε take a look.

Τα λέμε στην άλλη πλευρά.

-Άνι

27.4.13

Υπόσταση, γνησιότητα και άλλες περίπλοκες λέξεις

Αποφάσισα να γράψω κάτι διαφορετικό σήμερα... Προειδοποιώ πως αυτό το κείμενο θα φανεί ενδιαφέρον σε πολύ λίγα άτομα. 

Πριν λίγες μέρες είδα για άλλη μια φορά το Όλα για την Μητέρα μου, του Αλμοδοβάρ. 

(Οπότε αν δεν έγινε ανυπόφορο αυτό το άρθρο μέχρι τώρα, ήρθε η ώρα του!)

Ο Αλμοδοβάρ γενικά έχει μεγάλο θέμα με την υπόσταση και τη γνησιότητα, αλλά τείνει να το δείχνει με τον αντίθετο τρόπο - κιτς σκηνικά, έντονα χρώματα και σουρεαλιστικές καταστάσεις. 

Τέτοια θέματα με ενδιαφέρουν πολύ... Κυρίως γιατί αν και είναι τόσο σημαντικά στοιχεία της προσωπικότητας του καθένα μας, τυχαίνει να τα παραβλέπουμε συχνά. Ό,τι λέμε (αλήθειες ή ψέματα) και ό,τι κάνουμε είναι κομμάτια του εαυτού μας. Αυτό που δεν έχω σιγουρέψει ακόμα είναι το αν αλλάζει η αξία του κάθε κομματιού ανάλογα με το αν έχει ουσία ή όχι. 

Φυσικά, αν κάποιος ζει μέσα στην απάτη και το ψέμα, αν αρνείται πάντα τις σκέψεις και τις επιθυμίες του για κάτι που δεν είναι αληθινό, δεν μπορεί να είναι και πολύ ευτυχισμένος. 

Παράλληλα, πολλές φορές την αξία που έχει κάτι την φτιάχνει η ίδια η κοινωνία. Είναι φτηνό να πληρώνεσαι για να το κάνεις με αγνώστους. Είναι καλό να σπουδάσεις κάτι και να βρεις μια δουλειά. Είναι λάθος να μην τρως λαχανικά και φρούτα κάθε μέρα (!)...  Βαμμένα ξανθά μαλλιά και υπεροπτική τέχνη είναι παρόμοια γιατί είναι εξίσου κενά. 

Δεν ξέρω... Αυτά έχω να πω για τώρα. Πιθανότατα υπάρχουν πολύ περισσότερα που χωράνε να γραφτούν σε αυτό το κείμενο. Και σίγουρα η μπερδεμένη ιδέα που έχω εγώ για την έννοια της γνησιότητας (και για όλα τα υπόλοιπα υπαρξιακά) δεν είναι ούτε η μοναδική, ούτε απαραίτητα σωστή. 

Άλλα ακόμα με ενδιαφέρει αυτό το θέμα, οπότε θα κλείσω το άρθρο με τον τρόπο που ξεκίνησε: μια σκηνή από το Όλα για την Μητέρα μου, όπου η τρανσέξουαλ Agrado ανεβαίνει στην σκηνή του θεάτρου και παραδίδει έναν μονόλογο. 

Για λόγους ανωτέρας βίας, δύο από τις ηθοποιούς που θριαμβεύουν καθημερινά σε αυτή τη σκηνή δεν μπορούν να είναι εδώ απόψε. Όσοι θέλετε μπορείτε να πάρετε τα λεφτά σας πίσω. Αλλά για όσους δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν, είναι κρίμα να πάει χαμένη η σπάνια περίσταση που πήγατε στο θέατρο. Aν μείνετε, υπόσχομαι να σας ψυχαγωγήσω με την ιστορία της ζωής μου. Αν βαρεθείτε, μπορείτε να κάνετε πως ροχαλίζετε - δεν θα με θίξετε καθόλου! 

Με λένε Αγράδο (Ισπ: ευχάριστος), γιατί όλη την ζωή μου προσπαθώ πάντα να κάνω τις ζωές των ανθρώπων πιο ευχάριστες. Εκτός από πολύ ευχάριστη, είμαι επίσης πολύ αυθεντική. Κοιτάξτε σώμα! 
Αμυγδαλωτά μάτια - 80 χιλιάδες πεσέτες, μύτη 200 - πεταμένες στα σκουπίδια γιατί ένα χρόνο αργότερα έφαγα ένα ξύλο που την άφησε όπως είναι τώρα. Βυζιά - δύο, γιατί δεν είμαι τέρας - 70 το ένα, αλλά τα βγάλαν τα λεφτά τους. Σιλικόνη σε χείλια, μέτωπο, μάγουλα, γοφούς και κώλο - το λίτρο κοστίζει 100 χιλιάδες οπότε δουλέψτε εσείς τους αριθμούς γιατί εγώ το έχασα το μέτρημα... 
Λοιπόν, πίσω στο θέμα μας... Κοστίζει πολλά να είσαι αυθεντική, κυρία μου. Αλλά δεν μπορείς να τσιγκουνεύεσαι σε τέτοια θέματα, γιατί είσαι πιο αυθεντική όσο περισσότερο μοιάζεις με αυτό που ονειρεύεσαι να γίνεις. 

Και αν διαβάσατε μέχρι εδώ, ευχαριστώ πολύ :)


-Άνι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια