We've moved!


Μετακομίσαμε!
To bitiboukou (aka ένα ακόμα blog) ζεί πλέον σε άλλο σαιτ. Όλα τα καινούργια άρθρα θα ανέβουν στο bitiboukou.com

Υπάρχουν πολλά καλά πράματα για διάβασμα εδώ όμως, οπότε take a look.

Τα λέμε στην άλλη πλευρά.

-Άνι

21.12.14

Το βινύλιο κάνει come back και μας κλέβουν τα λεφτά.


Φέτος στο Ηνωμένο Βασίλειο πουλήθηκαν πάνω από ένα εκατομμύριο δίσκοι βινυλίου. Πράμα που έχει να συμβεί σχεδόν 20 χρόνια. Στην Αμερική λίγο περισσότεροι δίσκοι - 4 εκατομμύρια.

18.11.14

HOW TO #10: Πως να φτιάξεις Χριστουγεννιάτικες Κροτίδες (Christmas Crackers)

Όπως είπε και ο Bob, οι καιροί αλλάζουν και δεν ωφελεί να στεκόμαστε ενάντια στο ρεύμα της αλλαγής. Χάρις στην παγκοσμιοποίηση, όλοι μας μπορούμε να στολίζουμε έλατα, να μιλάμε αγγλικά, και να τρώμε χαμ-πέρκερς. Γιατί λοιπόν να μη φτιάξουμε χριστουγεννιάτικες κροτίδες;

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ (φτιάχνει 1 κροτίδα):

Ένα κομμάτι από χριστουγεννιάτικο περιτύλιγμα στις παραπάνω διαστάσεις.
Μετράμε 10 εκατοστά από τη κάθε άκρη και τραβάμε 2 γραμμές με το μολύβι (πατάμε καλά)

6.11.14

Ξεκίνησε ο Πόλεμος των Χριστουγέννων

Είναι προφανές που πάει αυτή εδώ η συζήτηση.

Πριν από μια δεκαετία (και κάτι) θυμάμαι την αβάσταχτη ανυπομονησία για να έρθουν τα Χριστούγεννα. Έλεγα σε όλους πως είναι η αγαπημένη μου γιορτή του χρόνου, έλεγα τα κάλαντα, και στόλιζα το έλατο με την αδερφή μου τουλάχιστον ένα μήνα πριν τη γιορτή.


Μια δεκαετία μετά (και κάτι), η διάθεσή μου όσον αφορά τα Χριστούγεννα είναι άλλη:σίγουρα δεν είναι η αγαπημένη μου γιορτή, χαίρομαι που εδώ δε λένε τα κάλαντα, και όχι μόνο δεν έχω όρεξη να στολίσω, αλλά προετοίμασα ήδη τον εαυτό μου για έναν μήνα όπου όλα τα λεφτά που έχω για λογαριασμούς, φαγητό και ενοίκιο, θα πάνε σε μια άλλη μαύρη τρύπα: δώρα.

20.10.14

HOW TO #9: πώς να κάνεις οικονομία στο Λονδίνο


Οι εμπειρίες μου μέχρι τώρα δε θα μπορούσαν να διαφέρουν περισσότερο από τα όνειρα που είχα πριν ζήσω στο Λονδίνο. To κόστος της ζωής καταφέρνει να σκοτώσει όλες τις φαντασιώσεις που έχουμε για τις Ιθάκες μας.

25.8.14

Όταν έρχονται τα σύννεφα



Παρόλο που δε θέλω να το πιστέψω, εδώ το καλοκαίρι τελείωσε. Τα φύλλα κιτρίνισαν και τα σύννεφα βάρυναν. Τα σκιουράκια άρχισαν να θάβουν τα φιστίκια τους και οι άνθρωποι άρχισαν να φοράνε μπουφάν και να απορούνε πότε θα σταματήσει να βρέχει.

13.8.14

Θέλω να είμαι παρών.


Έχω να γράψω σε αυτό το blog κάνα δυο μήνες. Βέβαια, πρέπει να εξηγήσω για πιο λόγο αυτό το γεγονός είναι αξιοσημείωτο.

5.6.14

Έκθεση Βινυλίου στο Λονδίνο - London Record Fair



Το Σάββατο πέρασα τυχαία από μικρό πανηγύρι. Ευτυχώς δεν είχα λεφτά για να ξοδέψω εκείνη την ημέρα, αλλά έχω σκοπό στο μέλλον να ξαναγράψω γι αυτό το θέμα και να έχω και ψαριά.

#Ταινίες Frank (2014)



Δε μου έρχεται να γράψω κριτική ταινίας, πράμα που είναι περίεργο γιατί υποτίθεται αυτό σπούδασα.

Για όσους δε ξέρουν, το Frank είναι μια Αγγλο-Ιρλανδέζικη ταινία που βγήκε πριν καμια βδομάδα, κι εδώ είναι το τρέιλερ:



Σε ένα παράλληλο σύμπαν αυτά που σκέφτομαι κάθε μέρα πήραν μορφή και μπλέχτηκαν σε ένα πολύ καλογραμμένο σενάριο.

Το Frank είναι μια ταινία για έναν νεαρό αποτυχημένο μουσικό (Jon), που όλως τυχαίως μπλέκεται με ένα πολύ εκκεντρικό συγκρότημα, και έτσι βρίσκει την ευκαιρία να ψαχτεί και να βρει τον ήχο του σα μουσικός, και ταυτόχρονα να φτάσει αυτόν τον ήχο στα απόλυτα άκρα του. Επίσης καταφέρνει να πάει με το συγκρότημα στο SXSW (South by SouthWest), που στην ουσία είναι το φεστιβάλ μουσικής όπου πας σαν 'κανένας' και γίνεσαι 'κάποιος'.

O Frank έχει βρει τη ψυχή του στη μουσική του, και είναι σε πλήρη επαφή όχι μόνο με τη δημιουργηκότητά του, αλλά και με τον κόσμο. Πράμα που είναι ειρωνικό αν σκεφτείς πως το κεφάλι του είναι φτιαγμένο από πρες παπιέ. Αλλά κάνει αυτό που γουστάρει, και λίγο πολύ αυτό θέλουμε όλοι.

Για ποιό λόγο είναι τόσο δύσκολο να βρούμε αυτό που μας κάνει χαρούμενους; Ίσως γιατί προσπαθούμε να χωρέσουμε στον κόσμο που μας δίνεται όσο πιο ομαλά και συμβιβασμένα γίνεται. Πώς θα βρούμε τη ψυχή μας έτσι...

Ότι καταλάβατε καταλάβατε.

-Άνι

18.5.14

How to #7: Σπιτικό Ice Tea

Λίγο πολύ το ίδιο πράμα με αυτό που αγοράζεις από το περίπτερο, απλά είναι πιο ακριβό και παίρνει περισσότερο χρόνο να το φτιάξεις. Αλλά χαλάλι, είναι σπιτικό!

Γενικά το κρύο τσάι είναι το τσάι που πίνεται ζεστό... απλά κρύο. Αυτή είναι η δική μου έκδοση. 

ΣΤΕΠ ΧΟΥΑΝ: ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΤΣΑΙ. ΒΑΖΟΥΜΕ ΖΑΧΑΡΗ Ή ΜΕΛΙ 
(αν είναι να βάλετε ζάχαρη καλύτερα να αγοράσετε το έτοιμο)

Σπιτικό τσάι.


ΣΤΕΠ ΤΟΥ: ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ ΜΑΣ ΓΕΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΕ ΠΑΓΟ
(αυτό το βήμα δεν είναι προαιρετικό)

Σπιτικό ποτήρι και σπιτικός πάγος.


ΣΤΕΠ ΘΡΙ: ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ ΛΕΜΟΝΙ ΣΤΟ ΚΑΙ ΜΕΛΙ 
(αναλογίες ανάλογα με τα γούστα)

Σπιτικός χυμός λεμονιού


ΣΤΕΠ ΦΟΡ: ΣΥΝΔΥΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΥΛΙΚΑ

Σπιτικό ice tea!


Έτσι τελειώνει άλλο ένα how to, που πιθανόν όχι μόνο να μη σας έμαθε τίποτα. αλλά να σας έκανε να ξεχάσετε και ότι ήδη ξέρατε για το ice tea. 

-Άνι


13.5.14

Κρίση όψιμης νεαρής ηλικίας - Quarter Life Crisis

Crisis? What crisis?

Κάθε μέρα που ξυπνάω μαθαίνω και για ένα καινούργιο ψυχολογικό πρόβλημα.

Τελευταία με ενδιαφέρει πολύ η Κρίση της Όψιμης Νεαρής Ηλικίας, κυρίως γνωστή ως Quarter Life Crisis, διότι φυσικά εφευρέθηκε από τη Δυτική μεριά του πλανήτη. Αυτό το πρόβλημα είναι αληθινό, και η ελληνική ονομασία έρχεται από έναν άλλον ιστότοπο, και όχι το αλλοπρόσαλλο μυαλό μου όπως συνήθως.

Η κρίση της όψιμης νεαρής ηλικίας είναι όσο αληθινή όσο κάθε άλλη ηλικιακή κρίση.


Πώς θα καταλάβεις αν παθαίνεις κρίση - Συμπτώματα:
  • Δε ξέρω τι κάνω με τη ζωή μου
  • Νιώθω πως ξοδεύω τα καλύτερά μου χρόνια άσκοπα.
  • Θέλω να βρω δουλειά. Δε μπορώ να βρω δουλειά. 
  • Αυτό που κάνω, ό,τι και να ναι, δε με κάνει ευτυχισμένο.
  • Νιώθω εγκλωβισμένος μέχρι αηδίας.
  • Θέλω να αλλάξω σκηνικό, θέλω να φύγω από εδώ που είμαι, να πάω αλλού. 
  • Είμαι όλο ανασφάλειες και δε μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια.

Αυτά είναι λίγα από τα δικά μου παραδείγματα.

Όπως και με πολλά άλλα πράματα στη ζωή, αυτά τα συναισθήματα δεν είναι καινούργια. Βασικά, η κρίση της όψιμης νεαρής ηλικίας, όπως και τόσα πολλά πράματα, έχει συγκεκριμένα στάδια.


  • Φάση 1: Κρίση κρίση, παθαίνω κρίση.
  • Φάση 2: Βλέπω φως στην άκρη του τούνελ.
  • Φάση 3: Κάνω μικρά σταθερά βήματα μωρού προς την καινούργια αρχή, ενώ αφήνω πολλά κομμάτια της παλιάς μου ζωής πίσω.
  • Φάση 4: Τα βάζω όλα σε μία σειρά.
  • Φάση 5: Καινούργια ρουτίνα, καινούργιοι λόγοι για να μη μπορώ να κοιμηθώ - σημείωση, περνάω αρκετά καλύτερα απ' ότι πριν 


Αυτά τα στάδια είναι λίγο πολύ ίδια για όλους τους ανθρώπους, και μας μεταφέρουν ομαλά στα πέντε χρονάκια που θα περάσουμε ευτυχισμένοι πριν αρχίσει η επόμενη ηλικιακή κρίση.

Έτσι λοιπόν, μετά από αυτή τη σύντομη μελέτη, νιώθω πολύ πιο ενημερωμένη στο θέμα αυτό.

Επίσης είμαι λίγο μπερδεμένη.

Βλέπετε, η Κρίση της Όψιμης Νεαρής Ηλικίας αφορά τις ηλικίες 25-35 ετών. Παρ' όλα αυτά, σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που ξέρω της ηλικίας 20-25 ετών (συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου) έχουν τα ίδια συμπτώματα.

Εμείς τι κρίση περνάμε;

-Άνι


5.5.14

Basic Bitch - Βασική Σκύλα;

Αποφάσισα να αρχίσω πάλι το bloggin' μιλώντας για κάτι καινούργιο (και καθόλου καινούργιο) που έμαθα πρόσφατα.
Αφορά τον όρο Basic Bitch

Αρχικά θα αναφέρω ΔΥΟ πράματα. Το δεύτερο είναι πως αυτός ο όρος είναι υποτιμητικός για τις γυναίκες. Το πρώτο και κυριότερο ειναι πως αυτός ο όρος είναι υποτιμητικός για τα σκυλιά.

Επομένως, θα το μεταφράσω έτσι: Βασική Σκύλλα

(ε;) 

κλεμμένο από εδώ



Στην ουσία, η Βασική Σκύλλα δεν είναι τίποτα καινούργιο. Είναι ματαιόδοξη, κακομαθημένη, απαιτεί πράματα χωρίς να δίνει τίποτα σε αντάλλαγμα, κάνει ρηχές και ολιγόχρονες σχέσεις χωρίς βασική ουσία. 

Από τους 'ορισμούς' που βρήκα στο ίντερνετ, αυτός είναι ο αγαπημένος μου:

if you walk like a bitch, talk like a bitch and get mad when somebody call u a bitch... you a basic bitch

Υπάρχουν πολλές λέξεις που ήδη χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε τις Βασικές Σκύλλες. Κάποιες περισσότερο δημοφιλείς από κάποιες άλλες. Αλλά αν σας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα οι αμερικανιές, τώρα έχετε μια καλή ιδέα για το τί είναι αυτό το Basic Bitch που ακούσατε σε εκείνη τη σειρά. 

Αρχικά ήθελα να κάνω ένα κουίζ, σαν αυτό που έκανα για τη καφρίλα. Ανακάλυψα όμως πως δε μπορώ να βασίσω το πόσο Βασική Σκύλλα είναι κάποια αναλόγως με το πόσες ρομαντικές κωμωδίες και πόσο Twilight βλέπει. Ανακάλυψα πως στη πραγματικότητα, δυστυχώς, δε ξέρω καμία Σκύλλα που είναι αρκετά Βασική για να βασίσω ολόκληρο το κουίζ πάνω της.

Στον περίεργο κόσμο του ίντερνετ, η Βασική Σκύλλα ζει και βασιλεύει. Ο όρος χρησιμοποιείται κυρίως από τις πιο γκέτο υπάρξεις του κόσμου. Και βασικά τις αντρικές υπάρξεις. Προσωπικά δε με ενδιαφέρει και τόσο πολύ το θέμα, διότι δε με ενοχλούν ιδιαίτερα οι Βασικές Σκύλλες στη ζωή μου.

Περισσότερο με ενοχλούν τα Βασικά Καρύδια.

-Άνι

7.4.14

Παγκόσμια Ημέρα Μαξιλαροπόλεμου





Ας υποθέσουμε πως ανέβασα αυτό το άρθρο στην ώρα του.

Η Παγκόσμια Ημέρα του Μαξιλαροπόλεμου ξεκίνησε το 2008 από (που αλλού) το ίντερνετ, και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα Κάθε χρόνο στις 5 Απριλίου συγκεκριμένα.

Δεν είναι καθιερωμένη ημέρα οπότε ο εορτασμός βασίζεται στην επικοινωνία των ενδιαφερόμενων μέσω του ίντερνετ.

Φέτος είχα τη χαρά να βρεθώ στη κεντρική πλατεία του Λονδίνου, όπου στις 3 μ.μ. ξεκίνησε ένας ταπεινός αλλά ενδιαφέρον μαζικός μαξιλαροπόλεμος.


Το κυρίως μέρος της πλατείας ήταν κλεισμένο :(



Παρατηρώντας από μακριά.

πιο κοντά

Πολλά μαξιλάρια αναπαύονται εν ειρήνη


Δε συμμετείχα στον πόλεμο διότι ήταν όλοι σαν σαρδέλες. Οπότε αποφάσισα να σταθώ από απόσταση, να πάρω φωτογραφίες και βίντεο, και στη συνέχεια να ψάξω στο instagram την ετικέτα pillowfight.

Δεν απογοητεύτηκα.



-'Ανι

17.3.14

How to #6: Πώς να φτιάξεις καφέ σα νιχιλιστής











ΣΤΕΠ ΦΑΙΦ: Καταναλώνουμε τον καφέ και απορούμε ποιό νόημα έχει η όλη διαδικασία τελικά, αφού σχεδόν αμέσως πρέπει να πάμε στην τουαλέτα και να τον αφοδεύσουμε μαζί με όλα τα υπόλοιπα πιστεύω μας. 

-Άνι



12.3.14

Sketchάκια

Μιας και κάθομαι συχνά και σχεδιάζω διάφορες χαζομαρίτσες, λέω να τις μοιραστώ μαζί με τις χαζομαρίτσες που γράφω.





Bonus: οι σκέψεις της ζωγραφιάς


9.3.14

Πως χάθηκα;


Λατρεύω τα ταξίδια. Ξεκινώντας το ταξίδι ανυπομονώ να δω τι εμπειρίες θα φέρει η διαδρομή.

Με τον γυρισμό συνειδητοποιώ ότι ταξιδεύοντας γίνομαι πιο σοφή. Με τη λιγοστή μου σοφία, ενώ αναπολώντας το ταξίδι και αυτά που έζησα, ανακαλύπτω ότι όλα είναι δρόμος.

Μερικές φορές ο δρόμος φαντάζει τόσο μεγάλος που καταλαβαίνω πόσα λίγα πράματα ξέρω για το ταξίδι.


4.3.14

Το Νησί



Προσπαθώ πάντα να θυμάμαι πως όλα είναι δρόμος. Επίσης, δε γίνεται να μην υπάρχουν εμπόδια στο δρόμο μου. Αλλιώς δεν είναι και πολύ ενδιαφέρον ο δρόμος.

Όπως και με όλα τα άλλα πράματα στη ζωή, μια μέρα στο μέλλον θα αναπολώ τα νεανικά χρόνια με απίστευτη νοσταλγία. Και θα πω, 'τι δε θα έδινα να 'μουν είκοσι πάλι'.

Δε σημαίνει βέβαια πως πρέπει να είμαι μέσα στη 'καλή χαρά' και να κάνω πως δε θέλω τίποτα καλύτερο. Πρέπει να θυμάμαι πως ο προορισμός δίνει στο ταξίδι νόημα και να μη τα παρατήσω.

Κάποτε το ταξίδι ήταν να σπουδάσω στην Αγγλία κινηματογράφο. Το έκανα αυτό.

Η ρομαντική εικόνα που είχα στο μυαλό μου πριν δέκα χρόνια σίγουρα δεν είναι το ίδιο πράμα πια. Είναι λίγο πιο σκοτεινή και μουχλιασμένη.

Λέω να το πάρω απόφαση πως όλοι έχουν προβλήματα και εγώ δεν είμαι εξαίρεση. Και μιας και είμαι όλο θετικές σκέψεις και feel good διάθεση, θα σταματήσω να γκρινιάζω.

Άρχισα να το καταλαβαίνω οι Ιθάκες τι σημαίνουν.


28.2.14

How to #5: Πώς να σταματήσεις την υπερφαγία.

Αρχικά αυτό το how to είχε θέμα το πώς να είσαι χαρούμενος. Γρήγορα όμως ανακάλυψα πως αυτό είναι δύσκολο θέμα και το γύρισα σε κάτι άλλο που με απασχολεί αυτό το καιρό.

Αποφάσισα να γράψω για την υπερφαγία διότι (ας πούμε) 'έπασχα' για δύο χρόνια, σταμάτησα για άλλα δύο και το τελευταίο καιρό ξεκίνησα πάλι.

1. ΟΡΙΣΜΟΣ

Αρχικά πρέπει να ξεκαθαρίσω για πιο θέμα μιλάω.

Βρήκα τους παρακάτω ορισμούς/χαρακτηρισμούς στο ίντερνετ:

'Ο όρος υπερφαγία στην ιατρική σημαίνει την χώνευση ποσότητας τροφής μεγαλύτερης από την ενδεικνυόμενη[1]. Αναφέρεται συχνά στην υπερβολική πρόσληψη τροφής, δηλώνοντας σύμπτωμα και όχι πάθηση'
-Βικιπαιδεία

'Τα άτομα που πάσχουν από καταναγκαστική Υπερφαγία χρησιμοποιούν το φαγητό σαν ένα μέσο για να κρυφτούν από τα ίδια τους τα συναισθήματα, να γεμίσουν τα κενά που νιώθουν στην ψυχή τους και για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν το στρες της καθημερινότητας καθώς και τα προβλήματά τους'
-Pathfinder

Υπάρχουν πολλά στο ίντερνετ, ψάξτο κι εσύ αν θες. Αυτό που ξεχωρίζει την υπερφαγία από τη βουλιμία είναι ότι δε κάνεις εμετό αφού φας. Απλά κάθεσαι και νιώθεις χάλια.

Ο δικός μου ορισμός είναι ο εξής: 

Υπερφαγία είναι όταν νιώθεις εγκλωβισμένος και δεν ξέρεις τι σου φταίει και μα τη πίστη μου δε νιώθεις κορεσμό με τίποτα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, οπότε απλά τρως και τρως και τρως μέχρι να μη χωράει τίποτα άλλο πια, και μετά πας για ύπνο και σιχαίνεσαι τον εαυτό σου αλλά παράλληλα αρχίζεις να ονειρεύεσαι το επόμενο γεύμα σου.



2. ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ


Η υπερφαγία ήταν μεγάλο πρόβλημα για μένα στη 2α Λυκείου.



Πέρασα φάσεις κακοποιώντας διάφορα φαγητά.

Για παράδειγμα, θυμάμαι πώς αγόραζα πράματα από το κυλικείο, αλλά παράλληλα έτρωγα και ότι δεν μπορούσαν να φάνε οι φίλες μου, τα αποφάγια τους δηλαδή. Στο σπίτι, έτρωγα ολόκληρα τούβλα χαλβά βλέποντας τηλεόραση μόλις γυρνούσα από το σχολείο, μέχρι να πάω στο φροντιστήριο.
Μετά το φροντιστήριο έβλεπα Ugly Betty τρώγοντας 2 σοκολάτες, τη μία την έλιωνα μέσα σε μια κούπα ζεστό γάλα και την άλλη τη βουτούσα. Μετά μασουλούσα κάτι μέχρι να πάω για ύπνο.

Αυτό συνέβαινε μέχρι να τελειώσω το σχολείο, και μάλιστα συνεχίστηκε και στην Αγγλία για 4-5 μήνες.

Στο Λονδίνο έφαγα ένα σωρό βλακείες . Δεν έχω πολλά παραδείγματα. Θυμάμαι πως έμενα ξύπνια μέχρι πολύ αργά, και φυσικά μέχρι τα μεσάνυχτα είχα πεινάσει. Πήγαινα στο ψιλικατζίδικο και αγόραζα διάφορα συσκευασμένα κέικ. Επίσης είχε έναν αυτόματο πωλητή τη ρεσεψιόν από τις εστίες και αγόραζα skittles από εκει.  Αυτά είναι καραμέλες με διάφορες γεύσεις στα χρώματα του ουράνιου τόξου, που κάτι χημικό πρέπει να έχουν μέσα που με ενοχλεί, αλλά στο όνομα της υπερφαγίας θυσιάζονται όλα.

Για να σταματήσω με τις περίεργες προσωπικές εμπειρίες, θα συνοψίσω μια και καλή:

Ένα βράδυ, όταν φυσικά είχα φάει σαν γουρούνι, αποφάσισα να μη ξαναφάω σα γουρούνι.



3. ΣΤΑΜΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΦΑΓΙΑ

Για 2-3 βδομάδες, κάθε πρωί ξυπνούσα επειδή το στομάχι μου γουργούριζε. Συχνά επειδή ονειρευόμουν φαγητό. Ανάγκαζα τον εαυτό μου να ξυπνάει νωρίς για να φάει πρωινό. Αυτό είναι σημαντικό.

Μέχρι το μεσημέρι, σκεφτόμουν το φαγητό.

Το μεσημέρι οι μερίδες ήταν λίγο πιο μεγάλες αλλά τι να πεις.

Μέχρι το βράδυ, σκεφτόμουν το φαγητό.

Το βράδυ, κατά τις 8-9,γιατί τρώω βραδινό αργά, μαγείρευα πάλι.

Μέχρι το πρωί, σκεφτόμουν το φαγητό πάλι.



Ήταν λίγο βάσανο (first world problem που λένε. Είμαι σίγουρη πως ένα παιδάκι στην Αφρική με φασκελώνει).

Θυμάμαι τη πρώτη φορά μετά από 2 χρόνια που ένιωσα ότι χόρτασα. Ότι δε θέλω να φάω άλλο. Έτσι τελείωσε η υπερφαγία για μένα. Από κει και πέρα δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα με το φαγητό. Έχασα κιλά χωρίς καν να προσπαθήσω, και πάνω απ΄ όλα, ένιωσα πιο χαρούμενη.

Μέχρι ρόσφατα. Γιατί αυτές τις 2 βδομάδες έχω σαβουρώσει για τα καλά. Το υπέρτατο ήταν όταν κατέβασα ένα ταψί (12) cupcakes και μισό λίτρο γάλα σε ένα βράδυ.

4. ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ 

- Να καταλάβεις πού είναι το πρόβλημα
Η αχόρταγη πείνα είναι δημιούργημα του μυαλού που ψάχνει να γεμίσει το κενό που νιώθει εκεί κοντά στη κοιλιά σου... Κι ας πέφτει λίγο έξω.

-Αν αποφασίσεις να σταματήσεις να τρως σα γουρούνι, σταμάτα.- 

-Σαβούρωσε τρώγοντας πράματα που δε παχαίνουν (τόσο).
Εγώ φτιάχνω σούπες από κρεμμύδια, σκόρδο, πιπεριές και καρότα. Μέχρι να το βαρεθώ. Μετά το ρίχνω στα πράσα.

-Να είσαι χαρούμενος/χαρούμενη.
Πάλι καλά που έφτασα στο πώς να είσαι χαρούμενος πάλι. Το ίδιο θέμα που παράτησα και αντικατέστησα με την υπεραγία. Μόλις γράψω κάτι γι' αυτό το θέμα θα βάλω link εδώ.

Μέχρι τότε,




5. ΠΩΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΛΟΙΠΟΝ;;??;;;!!!αα!εοασδιηφιπαςβ;



Όπως είπα, όλα μια ιδέα είναι. Αν θες να σταματήσεις την υπερφαγία, τη σταματάς.

Αν αυτό δε σου αρκεί, το Google έχει ένα σωρό καλύτερες λύσεις, που πολύ πιθανόν να μη τις έχει γράψει ένας τυχαίος ανώνυμος στο internet.

Αν το έκανα εγώ, μπορείς κι εσύ. Σε διαβεβαιώ πως το μυαλό μου δεν είναι πιο ισχυρό ή αναπτυγμένο από το δικό σου. Το αντίθετο μάλιστα. Είμαι λίγο κούκου.

Δε ξέρω αν βοήθησα κανέναν απόψε, αλλά τουλάχιστον βοήθησα εμένα. Νομίζω.

Και να θυμάστε:
Όπως μας έμαθαν τα Αρκουδάκια της Αγάπης πριν από δύο δεκαετίες, δεν υπάρχει δε μπορώ, υπάρχει δε θέλω.


old school. 

-Άνι



18.2.14

Ρολά

Ποιός έχει κοιτάξει τον ήλιο μέσα από κατεβασμένα ρολά;

Στο άδειο δωμάτιο του σπιτιού μου, είναι απόγεμα. Κοιτάω τον ήλιο που δύει και τη σκόνη που χορεύει στις ακτίνες του.

Όπως πέφτει πάνω στη ντουλάπα και κάνει παραλληλόγραμμα σχέδια με φως.

Έχει ησυχία ή απλά δεν ακούω τίποτα; Κάνει ζέστη;

Πώς μπορεί αυτή η εικόνα να αδειάσει το μυαλό μου από σκέψεις;

Δε ξέρω τίποτα. Δε πειράζει.

Μου αρκεί να κοιτάω τον ήλιο μέσα από κατεβασμένα ρολά.

Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία.

-Άνι


13.2.14

'Καυτό Λικέρ' από βότκα και καραμέλες κανέλας.

Ας υποθέσουμε πως υπάρχει κάποια σημασία σε αυτή την υπερ-εμπορευματοποιημένη γιορτή.

Αποφάσισα να φτιάξω κάτι με θέμα την γιορτή των ερωτευμένων, και μετά από λίγη ώρα βρήκα ακριβώς την ιδέα που έψαχνα να κλέψω, από έναν πολύ συμπαθητικό σεφ στο γιουτιούμπι.



Στην ουσία κάνουμε τις καραμέλες (πχ O-Mammy) σκόνη σε ένα μούλτι και τις διαλύουμε στη βότκα. Οι καραμέλες θα λιώσουν και θα δώσουν τη γεύση τους στο λικέρ.

Οι καραμέλες που διάλεξα όμως δεν ήταν σκληρές, οπότε τις έκοψα σε κομμάτια. Μετά τις μούλιασα το βράδυ, το πρωί σούρωσα το μείγμα και το ξαναέβαλα μέσα στο μπουκάλι που ήρθαν, αφού το διακόσμησα λίγο.

Αναλογικά χρησιμοποιούμε 1 κούπα καραμέλες και 2 κούπες νερό, αν και πάντα εξαρτάται από τις καραμέλες. Εγώ το έκανα με το μάτι. 

Σίγουρα υπάρχουν πιο όμορφα μικρά μπουκαλάκια εκεί έξω, βρείτε ένα ωραίο. 










Αν και δεν είναι στα αλήθεια μαγικό φίλτρο, αυτό εδώ το Love Potion έχει ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα: 37,5 τοις εκατό αλκοόλ.


Τη βότκα που λείπει την ήπιανε οι καραμέλες...


-Άνι